<$BlogRSDURL$>

Sunday, November 27, 2005

Á ég að setja dökkt skol í hárið á mér? Verið fljót að svara!
|

Wednesday, November 23, 2005

Hafdís .. ég ætla að svara kitlinu þínu næst.. ekki núna:-)
...það vita flestir að fullkominn einstaklingur er ekki til.. hvernig stendur á því að fólk keppist að því að reyna að vera fullkomið, eða gera eitthvað fullkomið? Að reyna að vera eitthvað sem er ekki hægt, eða gera eitthvað eins vel og hægt er? Hvernig er það hægt þegar ekki er einu sinni hægt að skilgreina fullkomnun..
Það eru kannski ekki margir að stefna að fullkomnun þannig séð, en sumir leggja á sig óraunhæfar kröfur sem mjög erfitt er að standa undir. Þegar það tekst ekki líður manni eins og maðurhafi misheppnast algjörlega og geti ekki neitt. Eins og td. einkunnir í skóla.. hjá sumum tengjast þær því að fá viðurkenningu.. sem þær gera í rauninni, en ef maður fær ekki þá einkunn sem maður vill og er búinn að stefna að og fær örlítið lægri einkunn, sem er samt góð, er þá ekki betra að horfa á að maður sé búinn að vinna vel en ekki horfa á þessa einu tölu? Af hverju þarf það að eyðileggja svona mikið fyrir fólki? Það vilja allir fá viðurkenningu, og allir eiga hana skilið. En stundum á fólk það til að sjá hana ekki þótt það fái hana. Einblína á einhvern lítinn veikan punkt sem skyggir á allt annað! Það þyrfti að slaka aðeins á kröfunum því það setur enginn óraunhæfar kröfur á annan einstakling.. það er undir manni sjálfum komið hvernig kröfurnar eru túlkaðar og hvernig er unnið úr þeim.. Það er mjög auðvelt að segja þetta eða skrifa niður.. því þetta er rökrétt.. og rétt hugsun.. en það er fjanxxxxx erfiðara að framkvæma og tileinka sér þessa hugsun! Það er líka afskaplega auðvelt að benda öðrum á þetta.. og segja þeim til, hughreysta þegar maður verður var við svona hugsanavillur.. en sumir eru svo miklu miklu harðari við sjálfa sig.. og jafnvel láta leiðréttingarnar sem vind um eyru þjóta!
..bara þið vitið.. verið vakandi fyrir þessu...
|

Monday, November 14, 2005

Hvenær telst maður vera duglegur? Það virðist stundum vera alveg sama hvað maður leggur sig fram við það sem maður er að gera, þá virðist maður aldrei teljast duglegur. Amk. ekki í því sem mann langar mest að vera duglegur í. Það getur stundum alveg farið með mann eftir að vera búinn að gera eins vel og maður getur, samt telst maður ekki vera duglegur því það er ekki sýnilegt! Svo þegar er svona mikið að gera eins og þessa önn þá kemur það bara niður á því sem mann langar mest að vera duglegur í! það er alveg ömurlegt...ég veit ekki hvernig maður á að fara að þessu.. ef það síðan er ekki annríki sem kemur í veg fyrir það, þá eru það líkamlegir kvillar.. og það kemur út eins og maður sé latur eða sé endalaust með afsakanir! Hvernig stendur á þessu? Ég er alveg við það að gefast upp á þessu.. það er ekki nóg með að maður sé óánægður sjálfur með sjálfan sig og aðstæður,heldur þegar fólk tekur eftir því og hættir að hvetja mann eða hrósa manni eða eitthvað í þá áttina þá fer maður að taka því eins og búið sé að gefast upp á manni, og þegar maður finnur fyrir því þá er ekkert eftir.......Alveg sama hvað maður reynir!
|

Saturday, November 05, 2005

það er hörkustuð á skúlagötunni..er búin að ljúka bach verkefni kvöldsins, taka út eurovision flipp með stínu og plana show, hella sér amarúla drykk í glas og hlusta á Björk. Gott kvöld..núna langar mig ekkert að fara að sofa..! Langar rosalea mikið ekki að fara að sofa..! langar eilega bara að fara í bæinn og eitthvað.. en samviskan segir nei.. æ æ æ æ....
|

Friday, November 04, 2005

Loksins loksins sér aðeins fyrir endann á þessari fyrirlestrar/ritgerðarvinnu sem er búið að hanga yfir mér í langan tíma! Ekki búið,en það nálgast, og maður fyllist smá létti...samt ekki þar sem mörg verkefni eru framundan í viðbót.. og mikið stress.. Það er alveg að gera mig kolklikkaða hvað er mikið um verkefni núna sem tekur allan tíma frá mér.. ekki gott.. það hefur margar slæmar afleiðingar fyrir mig! Það er rétt rúmur mánuður í tónleika og ég á mjög langt í land.. og alltof lítill tími til að æfa.. og þegar ég kemst í að æfa verð ég svo áköf og spennt og stressuð að það fer allt í klessu..rosalegt ástand. Svo langar mig norður því ég komst ekki um daginn, mig langar að kíkja á kaffihús í eitt kvöld og slappa af, en það eru próf í næstu viku..
Vill einhver skipta við mig????
|

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

Weblog Commenting and Trackback by HaloScan.com